Kıvılcım Kızılında Yandığımız Günler

O günler,
Bir kıvılcım kızılında çırçıplak yandığımız gümlerdi,
Biriken aşkımızı paylaştığımız günler,
Yapışık ellerimizi ayıramayan günler,
Azıcık ayrı kaldığımızda,
Aşkı gözümüzdeki nemde yaşattığımız günler,
Bir elmayı tam yedirtmeyen günler...

BEN hala o anlarda yaşıyorum,
O olmasada yaşıyorum o anlarda,
O elma hep yarım yine,
Hani olur da diye,
Olmuyor,hüzünleniyorum,
Yeniliyorum gaddar saatlere...

Kırılıyorum bazen o günlere,
Bir gün öncesi mazidir diye,
Ama ben o günlerin umurundamıyım sanki,
Her gün yarın oluyor...

Sigara da içiyorum artık,
Bi tane yakıyorum,
Ömrümden bir nefes daha gitti diye tebessüm ediyorum,
Bir sigaram eksiliyor,
Bir ben bitiyorum,
Ama o günler hiç bitmiyor...

Zoruma gidiyor aslında yastığa sarılmak,
Sanki bir o vakit diniyor yalnızlık
Sabah oldumu yastıkta gidiyor,
O günler geri geliyor...

Gidiyorum bazen koşuşturduğumuz kırlara,
Ama hep saklanıyorum bir köşeye,
Eserde o da gelir diye,
Ağlıyorum saklandığım kovukta halime,
Utanıyorum onu kazıdığım ağaçtan,
Kaçıyor kaçıyorum,
Sonra bir sigara daha yakıp bir nefes alıyorum,
Bir sigaram eksiliyor,
Bir ben bitiyorum...

Gözüm doluyor,
O geliyor birdenbire,
Gülümseyen yanağımda bir damla yaş ile,
Bu kez ben gidiyorum,
Onu terk edip,
O günlerime gidiyorum,
Ağlıyorum,gidiyorum,,
Gülümseyen yanağımdaki yaşım ile,
O günlerime gidiyorum...