Kıvılcım Şiiri - Etem Kaya

Ey gülüşü bulutsuz geceden bile güzel,
Ey gözleri en derin kuyudan bile derin.
Avucumun içinde canıma can katan el,
Aşkımız kıvılcım bekliyor alev almak için!

Yanımda dur sevgili, küllerimden doğayım,
Önümüz arkamız, uçsuz bucaksız tabiat,
Sen bir fidan yüreğimde, ben cömert doğayım.
Sevda tohumunu göğsümün ortasına at.

Limandır yüreğim yüreğine gir içeri,
Limandır yüreğim, son zamanlarda pek bir loş.
Fenerimin ışığına sığın gel içeri,
Ebnâ-i âdem şaşkın, olur gönlüm pek bir hoş.

Ülfet kaçınılmaz, edince seni tac-ı ser,
İstemem öğrenmek nerede bitiş çizgisi.
Kalbine giden yolu gözümün önüne ser,
Bak bana, ışığımdır aydınlatacak seni.

Leyl ü nehâr seni anar bu dil, iki hece,
Kalınca emsalsiz aksinden yoksun.
Her şey daha güzel, çökünce sokağa gece,
Bulamadım seni, çıkmaz sokakta da yoksun!

Bigâne olur da gözlerim gözlerine,
Sanarsam seni bir yabancı o akşamüstü.
Usulca yağsın yağmur tabutumun üstüne,
Yok olayım! Mukadderattır yolumun üstü.

İç aşkımın şarabından, ol körkütük sarhoş.
Tam o anda yaşama sevinci eder zuhur.
Sensiz devirdiğim kadehler pek bir nahoş,
Ekseriya hüzünlü ruh sende buldu huzur.

Layıksın gecelerimle rekabet etmeye,
Kapkara gözlerinin yanında gece ne ki?
Tercih ediyorum seni emsalsiz kamere,
Gece fânidir, sen kal ebede değin baki.

Gaipten gelen bir ses haykırırken bana seni,
Gözlerimi kapattım ve bir rüyaya daldım.
İndi semadan tanıttı bana kendisini,
Geç vardım farkına, aslında hep uyanıktım.

Ey gülüşü bulutsuz geceden bile güzel,
Ey gözleri en derin kuyudan bile derin.
Avucumun içinde canıma can katan el,
Aşkımız kıvılcım bekliyor alev almak için!

Eylül Bilge’ye