Zaman koşar biz dururken,
yorulmaz bizi yorarda.
Değişmez dünya düzeni,
hala dolaşmasın ellerin
saklı huzuru ararken
günden güne, aydan aya.
Ya sabırlarla örülür,
bir tuğla daha yükselir
olgunluğun duvarı
gücü yetmez cehaletin yıkmaya.
Kırılışlar içimize,
gerek yok haykırışları duyurmaya
nelere yetiyor ki gücümüz yakmaya,
gözleri ufacık bir kıvılcımla aydınlanan
zavallı kalbimizden başka.
23:02 10.10.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 11.10.2016 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!