Kıvılcım Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Hiçbir şey hiçten var olmaz
Vardır elbet bir sebebi
Kül eder bir kıvılcım asırlık ormanı
Eritir yok eder bir kor buz dağını

Minik bir yalan
Eder tüm güveni talan
Verilen emek
Silinir tüm ömrün karelerinden
Sevgin aldatmanın efendisi en yücesinden
Vardır her şeyin bir bedeli
Harcanan zaman
Artık yaşanmamıştır olan
Kayan yıldız gibi olursun
Dilekleri tutamayan
Duyumsanamayıp kaybolan

Yapmak zordur yıkmaktan
Ömrünü verirsin kimi zaman
Yaktığın gibi yanarsın unutma…!
Büyük yangınlar bir kıvılcımla başlar

Artçılar dönüşür depremlere
Kasırgalar el koyar yellere
Çiseleyen yağmur dönüşür sellere
Yapılan dua kar etmez
Zayi gelir topraktaki berekete

Her şey zevki sefa değildir bilesin
Yaşamak erdemle sevmektir
Patikadan toz yutulmadan geçilmez
Hayatın ana arterleri asla kesilmez

Kristal camdır yürekler
Sevgi her daim onu destekler
Yalanla yıkılır bütün emekler
Bin parçaya bölünür
Bütünlenmez yeniden

Tek taşla duvar örülmez
Yalanla güven verilmez
Canım diyenin katli vacip sayılmaz
Gül açsa da susuz yaşayamaz

Katıksızından olsun
En temizinden çiselet yüreğinin özünü
Az olsa da yeter kıymet bilene
Atma yabana bu sözümü
Damladıkça taşar sende dolarsın
Yeter ki bakir olanından taşıyasın

Tufanlar esiyor en delisinden
Kasırgalar kopuyor
Nereye kadar?
Ne zamana kadar?
Hangi sonda anlayacaksın
Sabır dilettiklerin arttıkça
Sen sende azalacaksın

Anlamıyor musun?
Güven can çekişiyor
Sevginle bile
Küflenmiş kör yüreğini
At içindeki naylon erdemini
Geç kalmadan bir kibrit yak
Bakir mutluluğun yoluna
Safi sevgiyle ulaş