Kıvılcım Şiiri - Mehmet Seyda

Parmaklarım kağıda ve kaleme değmek için kaşınırken,
Ben masadaki mumun titrek ışıklarını izliyorum.
İçime ektiğin tohumların verdiği meyva bastırıyor
Meyvayı adlandırmaya çalışıyorum; yazıyorum.

Sen üniformanın içinde benim için erişilmez bir hayalken,
Birden odanın gölgeleri içinden çıkıp karşıma dikildin.
Ben cahil, toy bir delikanlıydım,
Yinede incecik, narinsin; anladım.

Sana bütün benliğimle yaklaştım.
Herşeye, herkese tesir eden bir elektriğin vardı.
Sana parmağımın ucuyla dokunsam,
Kıvılcımlar saçacağını sanırdım.

Bu kıvılcım beni ya öldürecek yada bana ızdırap verecekti.
Belkide mıknatıslı bir akımla dolduracaktı.
Ağlıyordum, içim kan ağlıyordu.
Bir çocuk olduğum için kendime, küçük bir kız olduğun için sana acıyordum.

04.08.2004