Hayat bir kıvılcıma benzer,
Bir anda sönüverir, ya da;
Bir anda barut olur, parlayıverir,
Bazen söndürmeye çalışırsın,
Hükmedemezsin o kıvılcım parçasına,
Kocaman bir ateş olur,
Kavurup, yakan, söndürülemeyen,
Bazen de;
Bir damla gözyaşı bile,
Eritir yok eder,
Sürükleyip götürür,
Kim bilir;
Belki de gittiği yere,
Sen;
Yine de yakmamaya,
Parlatmamaya çalış,
Yaşamanın kıymetini,
Ne paha biçilmez olduğunu,
Bir anın bile, ne değerli olduğunu,
Anlamaya,
Unutmamaya çalış.
Kayıt Tarihi : 4.8.2006 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şebnem Gürsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/04/kivilcim-21.jpg)
Güzel şiirdi çok beğendim.Tebrikler
Bir anın bile, ne değerli olduğunu,
Anlamaya,
Unutmamaya çalış.
Hep ahlar vahlar kaybettikten sonra ortaya çıkıyor.
Keşke içinde yaşarken bilsek zamanın ve dostluğun, sevginin kıymetini.
Tebrikler, güzel bir konu işlemişsiniz.
Selamlar ve saygılar.
Hayat bir kıvılcım da...
Biz çakmak taşları mı...
Yangınlar başladımı...
Yetmiyor gözyaşları...
Çok teşekkürler
Saygılar,sevgiler
TÜM YORUMLAR (10)