ölüm 49: Donun Altında Büyüyen Ağaç – Ağaçsız Yaylada Filizlenen Kızlık
Yaylada ağaç yoktu. Ama o yaz, bir kız çocuğu gölgeye ihtiyaç duymadan büyüdü.
Elif’ti adı. İlk reglini olmuş, donun önünde durmuş, ve içinden geçenleri deftere yazmıştı. Ama o gün, sadece bedeni değil—kökleri de filizlenmişti.
Köyün ortasında, müzenin hemen yanına bir taş yığınının içinden incecik bir fidan çıkmıştı. Kimse dikmemişti. Kimse sulamamıştı. Ama oradaydı. Ve Elif onu görünce, gülümsedi.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta