Bölüm 53: Havar Suyu Nöbeti – Taşın Çatlağından Sızan Kadınlık
Yaylada su, musluktan değil—taşın sabrından akar. Ve o sabır, her gece bir kadının gözünde nöbet tutar.
Havar suyu, damla damla gelir. Ama kadın, o damlayı beklerken zamanla konuşur.
Gece olur. Kadın taşın çatlağına bakar. Elinde tas yoktur, ama içinde bir göl taşır. Çünkü o çatlak, kadının içindeki yarığın kardeşidir.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta