Bölüm 42: Köye Varan Ayak – Sayvanttan Çıkan Kadının İlk Adımı
Beş saatlik yürüyüşten sonra, kadın köyün ilk taşına bastı. Ama o taş, bir eşik değil—bir tanıklıktı.
Sırtında çocuk, elinde boş helke, ama içinde dolu bir gece. Sayvanttan çıkarken taşıdığı şey, yalnızca beden değil—bir hafızaydı.
Köy meydanına vardığında, kimse onu karşılamadı. Ama taşlar tanıdı. Duvarlar eğildi. Ve rüzgâr, yayladan getirdiği kokuyu köyün üstüne serdi.
Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Devamını Oku
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta