Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
1989 yılının son baharının da sonuna doğru güneşin inadına aydınlattığı bir günün başlangıcında tanıdım şu dünyayı. Eskişehir'in o yıllardaki köhne evlerinin bacalarından çıkan gri dumanlarına rağmen yaşamak ve o havayı solumak için gelmiştim aslında.
Ama okulla tanışmam Kütahya'da oldu, tabi 7. sınıfa kadar okuyacağım okulla. Çok şeyin ilkini orada buldum, ilk arkadaşlıklar, ilk yaşama bakış açım, ilk harfler, ilk öğretmenim... Oradan mezun olmak nasip olmadı ve ilk ayrılığımı da orada yaşa ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!