Yine mangal başındayız.
Fakat sanmayın derdimiz boğaz.
Lezzet tabi ister midemiz,
Ama asıl lezzeti, muhabbet de biliriz.
Gelsin artık etlerimiz,
Farkı yoktur pirzolanın,
Ama tavuk ama kuzu olmuş,
Sohbetle, bütün lezzetler bir olmuş.
Ayrıca etin kendinde de değildir,lezzeti,
Asıl terbiyesidir, ona tadını veren.
Eh yani hani, iyi de yapılmış terbiyesi,
Tam kıvamında, yeterince.
Dizdim, mangala itinayla etleri.
Az sonra yayıldı mis kokusu,
Ama terbiye kokusuydu ilk alınan,
Daha sonra da etin kendisi.
Aynen et gibi,
Terbiye edilmişse kişiliğin,
Artık kıvamındadır etin.
Az biraz da pişti mi,hayat mangalında,
Yenmez artık tadından, yalarsın parmağını.
Fakat yoksa terbiyesi etinin,
Yoktur tadın, acısındır.
Sade sen kendini değil yalnız,
Tüm çevreni acıtırsın.
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 22:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!