..Kitsch (Bir Dönüşümün Trajedisi)

Yakın bir zaman gelecek bir tiyatro sanatçısı
Kaldıracak tümden sahnenin arkasını
Yeri ve göğü ve hayalet havayı
Son defa kıyafetlerini ipek ışıkla yamayıp
Oyunun içindeki oyuna çıkarak
Yüzleri kalıba alınmış figüranlarla
Sağacak bu kez azabı çekilen gövdeden kralın itibarını

Eski bir hikayedir güzel ya da çirkin sanılmadan
Yorulan cesedin merhamete egemen kokusu
Parfüm sürünen kadın konuklar da
Başdöndüren bir şişe kadar gururlu
Perdesi kalkınca ama artık bağırsakların
Bir suflör çarçabuk üfler sahneye
Unutulan sırrın aksırtan tozunu

İşte böyle bir patlamada tiyatrocu
Kemiklerine kadar soymuştur yerden ve gökten oluşunu
Geleneği ve yasayı reddeden çıplaklığı
Bir komedi kadar kahkahayla sarılır seyirciye
Sırası gelmişken artalanda oyuncular da üstlenir
Nazik ve talepkar midelerini üşütmeden seyredenin açlığını
Çatırdayan kaburgaya indirerek satırları
Ödemli kanla tanışan soylu roller
Güzel yüze asılan dökük dişleriyle doğaçlama
Sona saklar kaba sesli ısırıkları
Böylece varkılınan gövdesinde tiyatrocunun

Oyuncu oyun olur sırada seyre dalmış figüran
Bekletir vaktini gelsin diye rolü
Büyük yalanı çağırıp tiyatrocuya
Bir tarafa dayanmak için alkışlayan

Neresinde bu evrenin sonu ya da başı
Bir dışkıya dönüşmüyorsa uysal belki de güçsüz et
Tatlı mı sanmıştır usunun aldanışını ahudududan
Der ki er geç sonunda temsil edilmiş yaşam
Tükürdüğüm balgamın suyuna karışıp
Toprağı baştan çıkaran acıya direnemedim
Yaban bir mikrop bile miskinleşir oysa
Umursamaz bir yüreğin kökleriyle taşınıyorsa organa
Bir tek tiyatrocu mükafatlandırır bu yüzden vahşeti
Sakin bir ciğer olsun ya da olmasın
Kuşkudur şiddeti rafine eden onun dansına

En güzel ve en geçilmez olan mı toktur
Her şey geçilirken başı ve sonu bilinmeyen karartıdan
Sen ve öteki ve beriki ve o hep aç
Herkes bedeni kadar ağırbaşlı
Size ve ötekilere ve onlara konulan adlar
Dost kimi, ata ve kimi tapılan
Sonunda tabuta konulurken bile yükü zahmete varan

Oysa anlatır dinleyene dinlemeyene yatalak gölge
Bir onur kadar dik duracağını bir gün
Bu kadar kolay aldanır insan devrilişinin aksine
Yüreği ezberlenen alkışla patlar
Sonunda sindirilen ahlakın mezarından çıkan yılanlar ve kurtlar
Eğilir koro halinde ayağa kalkan seyirciyle yere kadar
Keza tiyatrocu altüst olmuş bakışlarıyla
Sahnenin üstünden sıçrar tavana

......................................

29.01.2009