Kıtmir'den Gül'e Mektup

Kapatma gözlerini güzelim,
Basıp da üzerime geçme,
Hüznünle boğma beni.
Siper etme sevdama yüreğini,
Aç o güzel gözlerini,
Aç benim gibi.

Dur, dur ağlama lütfen,
Sen ağlarsan n’eyleyim ben?
N’olur, n’olursun söylemesen o sözleri?
Bir kerecik sevindirsen şu ‘Kıtmiri’

Sil, sil artık o güzel gözlerini,
Hatırım için diyorum, hadi!
O kadar mı değersizim gözünde?
Benim tüm kalbim seninken,
Yok muymuş yer bana senin kalbinde?

Ne o?
Hâlâ üzecek misin beni?
Ant mı içtin ne,
Nedir bu sevgili?
Bunca cefa sence bana yetmedi?
Merak etme, az daha bekletsen,
Şuracıkta ölecek şu aciz şimdi.

Beni sevmeyeceksin gayri, biliyorum.
Ama olsun;
Gül sen yine de, yalandan olsun sen gül,
Elbet bir gün susar bu geveze bülbül.
E, yüz vermezse bir türlü güzelim gül;
Aşkıyla yanar da bülbül,
Olur bir avuç kül…