Kıtlıktayım Birazcık Güneşe

Kara kış vakti
ısıtmıyor yüreğimi bulutların ardından
ara sıra hüzmelerini gösteren hiçbir güneş
ve cami önünde dilenciyim
bozuk para atmıyor önüme kimse
allah hayrına bile

kıtlıktayım birazcık güneşe
ve yaz gelince bir çınarın boyum kadar gölgesine
dört mevsime de kıtlıktayım
ey acılarımla sınayan tanrım
bir dua okunmuyor gıyabımda

ve biz hepimiz
ancak ağıt yakmayı severiz
bir mazoşist gibi
ölümden sonraki acıyı yaşamayı
hüznü ayrıntılarıyla yaşamayı seviyoruz
ölmüşün gözümüzün önünden bir film şeridi gibi geçmesini
bu duygu kuraklıkları beni intiharlara sürüklüyor
ve ağıdım yazılıyor yalnızlığımda kimse farkında değil

kıtlıktayım birazcık güneşe
ve yaz gelince bir çınarın boyum kadar gölgesine