Kitle Şiiri - Faruk Kır

KİTLE
Gamı ganimet gibi toplamanın adabı
Şanı vaziyet gibi anlamanın ahbabı
Sordular mı sana gamsız notanın aşinalığını
Sırdalar mı sanla şansız anların eş nidasızlığı
Kitle dediler ve şahlandı en popülerlerin şiirlerinde
Karıştırılacak kadar ün yakışmaz şairlere
Şairlerde derler ve anlarlardı en popürlerin şiirlerinde
Karıştırılacak kadar ün bulunmaz şiirlerinde
Sen gökyüzü ol baktıkça hatırlanasın;arkanda dinleti değilde
Bir hayır duası ve bir Ayet-i Fatiha okusunlar diye de
Sen günyüzü ol baktıkça umutlansın;sırasında şiirleri değilde
Bir hatır vahası ve bir kelime-i vefa ansınlar diye de
Sen kitlelerin hatırladığı değil;yaptıkların doğruluğunda
Şiirlerin insanların sevdiği kadar değil
Senin şiirlerinin sevgisi kadar ol
Çünkü insan ölür ;yazı kalır
Doğru olursa yazın hatırlanır
Yazın yanılgıysa hatrın aralanır
Lakin yazdığın yanlışın şahlanır
Dahası da ;şan ise yapıtın belki çok hatırlanır
Aması da;boş ise yazıtın belki çok anılır
Sen bir üstü yazmadıktan sonra;ne şanın
Sen bir üstü yazamadıktan sonra;ne sanın
Hiçbir önemi kalmaz;modaya uyan kitlelerin
Yedi noktaları görür belki arşlarda hatırlanırsın
Ama ilerisini yazmadıkça
Yedi noktaları görür belki sallantılarda sesin
Kitledir bu güven olmaz;olmayacakta hiçbirisinin
Sen özgün ol Ey Şair :Çünkü senden sonra da şiir yazarlar.
Sen özgün ol Ey Şair :Çünkü senden sonra da şiir yazarlar...
Unutulmaya mahkum olmayasın;şanına rağmen...