Kıtır kıtır el Tahrir Şiiri - Yaşar Doğan

Bu ne çalkantı bu ne hay-huy
Alkımın ucundan bile geçmezdi
Deselerdi- kıkırdar geçerdim bile
Huy –muy degil- lakin bir realite
Neolıberalism-mi? Şu çölde
Kendi kuyusunu kazan!

Örgütlenmemiş halklar de devirebiliyormuş tahtı
Nasıl başardılar bir türlü aklım almıyor
Mantıksız bir şey var burada
İçimde ki it bu devrime bir türlü inanmıyor

Zira baş yok
Acından ölürken kaldıracak başları da yoktu
Ha cehennem ha Afrika çölü ne fark eder
Olsa-olsa bu işte Brack Obama’nın kuyruğu var
Hani Müslüman’mış ya
Bir de yarı kara devrik bir maymun

Tunus kendi tozuyla dövüşmedi hala
Mısır yakmadı Firavunlarını
Belki biz asırlar önce Libya’da gömülmedik çöle
Yürüdük Amerika’ya kadar
Ki orda sadece kızıl derililer vardı

Kıtalar kıtır-kıtır ve hiçbir şey kirletilmemişti
Bütün sular gülümsüyordu insanlığa şavkı düşende
Göçebe kuşlar da kışın indi Rusya’ya
Oysa
Mafyazo tepem atıyor ipinde Karagöz’ün
Biliyorum
Kimse paylaşmaz kimseyle çöpten çaldığı ekmeği
Kenger batsa da diline

HaYIR
BITSE DE BİN BİR GECE MASALALLARI
BİNBİR Arivist koşuşuyor pak-u-murdar
LÜTFEN yakayı ele vermeyin
Kucaklarken dünya dolu kuşkuları
Hadi sizin olsun umutlarım

Yaşar Doğan / LOLAN 18.02.2011