Kitapsızsın Şiiri - Altan İlhan Arslan

Kitapsızsın! Evet, kitapsızsın be kardeşim!
Bütün renklerden muaf
kendi çölün de kızgın kumlarda gezen bir akrep gibi
sudan korkarsın, nemli bulutlardan da...
Sen hiç bir vakit sevilmeyecek kara bir hudut,
yakılmış, yıkılmış Endülüs'ün külleri kadar kitapsızsın!
Vahalara çıkan bütün izler, senin pis nefretini uluyor.
Sen, zehri çöl sıcağın da bir serap
serap’ı baygın bir öğle vakti zerk için;
en güzel diaları saklı bir kitap’ın ve her kitabın
ön sözünden ölüme zehrini saçan sen
Kurtuba'yı ateşe vermiş göğü sağan bir kitapsızsın.
Daha, hiç bir cehalet senle ödeşmemiş
daha kırışmamışken; samanlı bir kağıt, solmamışken;
kuşe resimleri sokan bir akrep gibi zehirli
kara bir heba, bütün sıfatlara sızmış uyku halisin.