Kitapsızın Aşkı Şiiri - Hayrettin Taylan

Kitapsızın Aşkı

Hayrettin Taylan

Sevmek henüz suyun mihengine rast olmadan restine şükreyle
Buhurun hecelenişinde sen aslında yağmursal vaziyete vals
Ruhumda irdelenen esrik arzulara arş ve tüm söylemlere marş oldun
İmkânsızlığın küffarı gibi ehli keyiflerime kestikler kısmetleyip
Bunca umulmaza umuminin ummalarına muamma ol dedin
Bense mağmasal ağların yırtınışında sana yandım Mecnun’u aşarak

Yar senin kitabın yok mu bunca yoksul arzularıma seviyola
Yar senin insafın yok mu bunca isyanın isine sivil seviyola
Yar senin masalın yok mu bunca Kaflarım Kafka’ya kaviyola
Yar senin yıldızın yok mu bunca hınç ve sevince aydınyola
Yar senin benim yok mu bunca sen benden çıkarken benyola

Eklemek gitmelerinin özlemine ömürlük kitabeler
Okunmak sevmelerinde sevda masalı gibi
Kavuşmak ortak türkümüzün kavuştağı gibi
Gelmek sana bir çocuk gibi çocukça hoşça
Kalmak yanında en güzel kalmalara kalamara
Bakmak sana aşka çağıran yüreğe bağıran kutsi tecelliyle
Ve sevmek hiçbir sevmeye benzemeyen sadece benim sevmelerimle

Yar senin kitabın yok mu yoldan çıkmış aşkın küffarına yoldaş
Yar senin insafın yok mu bunca nefsi eritişlerime eriştik
Yar senin masalın yok mu bunca zevcin zevklerine bensel adıl
Yar senin yıldızın yok mu bunca parlayan sevgime seni sevmesel
Yar senin benim yok mu bunca sen benden çıkarken senbene.