Kitaplık Şiiri - Yakup Onat

K im kıyar onlara; bir gül gibi açarlar.
İ şitmeyeni işittirirler.
T ozdan yıpranmasın,karıştırılsın isterler.
A ncak, kendini bilen kıymetini bilir kitapların.
P rensesleri orda gizlidir çocukluğumun.
L eyla'yı orda görüp acırım,Mecnun'a ağlarım.
I rmağı,çölü,Kaf Dağı'nı aşarım.
K imseye dökemediğim içimi dökerim.
Kendime kitaplardan bir şehir,bir dünya istiyorum.Gayrıya boş veriyorum.