Şiirleri oluşturan mısraların birçoğunun altlarını çize, çize, dönüp, dönüp okudum “Dile Bedel’i”. 192 sayfadan ibaret olup içerisinde 139 adet şiiri barındıran Sokak Yayın Grubu tarafından Mart 2019 tarihinde yayınlanmış, açıldığında henüz mürekkebinin kokusunu cazip bir parfüm kokusu gibi ciğerlerime çektiğim kolektif bir çalışmanın ürünü şiir kitabı var elimde. Şiirlerin 121 tanesi baba Vahit KAHVECİ, 18 tanesi de oğul Doktor Servet KAHVECİ tarafından yazılmış ve güç birliğinden hareketle “Dile Bedel” bir baba oğul ortak eseri olarak vücut bulan şiirleri okurken içinde doğup büyüdükleri aileye ve ekmeğini yiyip suyunu içtikleri memleketlerine olan sevgi bağlarını, sadakatlerini ve vefa duygularını eserlerinin her mısrasında en yalın okuyucunun, şiir sevenlerin anlayacağı sade, arı ve duru bir dille; Dile Bedel’de dile getirdikleri inşa ettikleri şiirin kaynağı kendi anlatımları ile “yüreklerinden taşan hislerinin kağıtlarda vücut bulmuş halidir” şekliyle mütevazi bir tanımla noktaladıkları Dile Bedel aslında ana, baba, evlat, yar, vatan, millet sevgisinden yola çıkarak bir dervişlik eğitiminin farkında olmadan alındığı ve ilerleyen yolculuğun tasavvufa doğru yol aldığı, belki söylenmesi erken gibi düşüncelere dalmış olsak bile sonuçta ilahi aşka doğru yöneldiklerini, kalp gözlerinin ilahi aşka odaklandıklarını mısraların derinliklerinde sunar gibidir okuyucuya. Kitabın kapağındaki uzaklara doğru yürüyen insan resimleri de ilahi aşka yolculuğa nişane gibi ve kapakta kullanılan renkler hoşgörünün tavan yaptığı bir renk armonisini teşkil ettiği göz ardı edilemez bir çağrışıma davet eder; Dile Bedel…
Haksızlığa karşı durmak ruhunda vardır şairin…
“Karşı durmadınsa zulüm edene
Bir de dilin ile demeyi dene
Ona da yüreğin yetmiyor mu ne!
Hakk’ı söylemene koktuysa engel
Kitabın haykırsın diline bedel”
Tamamını Oku
