Ah o kitaplar, o kitaplar yok mu,
Tozlu raflarda, gün boyu bekleşirler.
Her biri okunup koklanmak isterler,
Onlar da duygulanıp hüzünlenirler.
Kimi kimsesi olmayan insanlar gibi
Yalnızlığa terkedilmişler.
Ah o kitaplar,
Onları cansız ruhsuz sanır insanlar.
Oysa onlar da canlıdırlar,
En azından bizler kadar
Ne zaman bir kütüphanenin önünden geçsem
Yüreğim cız eder, hüzünlenirim.
Köprünün altından çok sular aktı,
İnternet cafeler kütüphaneleri boşalttı.
Cazip gelmiyor artık, gençlere kütüphaneler,
Oysa ağzına kadar dolu internet cafeler.
Ah o kitaplar, o kitaplar yok mu,
Okuyanın ufkunu açarlar.
Sahi nerede şimdi o kitap kurdu?
Bir günde bir kaç kitap deviriyor,
Beynine yeni bilgiler yüklüyordu.
Eskidenmiş okumak,
Okuduğunu anlamak ve anlatmak,
Bildiklerini insanlarla paylaşmak.
Allah aşkına şöyle bir bakın raflara,
Ağlayan o kitaplara.
Onlar gözyaşı dökerken,
Senin gözünde yaş yok niye?
Eskiden beri, bir söz dolaşır orta yerde,
Erkekler ağlamaz diye.
Yıllar geçse üstünden, değişmez hiç doğrular,
Kim ne derse desin, kitaplar da ağlar.
En önemlisi, Kuran ağlıyor Kuran!
Haydi ne bekliyorsun sen de ağla ey insan.
Kayıt Tarihi : 7.2.2010 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve sevgilerimle, Şükrü Topallar
Amasya Sultan Bayezid Kütüphanesini gördünüz mü bilmem..İşte orada Onbinlerce kitap bırakın ağlamayı ölüme terkedilmiş. Çünkü Bizim dedelerimizin eseri olan o kitaplar bizi bizler de onları tanımıyoruz, anlamıyoruz. İpler kopmuş..
Selam sevgi ve saygıyla.
eyfeddin KARAHOCAGİL
K...U...T...L..U...Y...O...R..U..M
U....U......................................
T........T..................................
L..............L.............................
U.................U.........................
Y.....................Y.....................
O.........................O................
R.............................R............
U....................................U
M.......................................M
TÜM YORUMLAR (33)