Kitaplar Şiiri - Arıkan Akar

Kalın bir kitabın ortasındayım
Sayfalar ağır ilerliyor,ölümün yetmediği..
Okudum,
Sonbaharın bir levha gibi temiz olduğunu
Elveda derken,gök mavisini
Alnından öptüm kitaplarımın arkasındaki duvarın

Kitaplarda gördüm ,kadınları..
Bir yağmurun gölgesinde aşkı beklediklerini
Ve yasaklı adamları sevdiğini

Kitaplarda duydum,sesini alıp gidenleri
Fırtına sonrası çatırdıyan suskunluğu
Sözcüklere sürülmüş ve derisine Gizlenmiş sessiz Güneş cilasını
Ve her şey, ilk kez başlar sanki
Sesler,yuvarlana yuvarlana sızar içeri
Okudum, seslerin geri dönüşünü

Kitaplarda dokundum;
Elveda demeden giden babama
Annemin eteğine düşen boncuk tanelerine
Başka sözcüklere( duyguların maden yatağına)
Dokundum ömrümü çalan Gorki' ye
Üstüme kapanan tüm kapılara
Tozlarını sakladım
Kitap raflarımda
Yaşamın bana ağır armağınına..

Kitaplarda sakladım, Nobel Ödüllü konuşmamı
Kuşları davet ettim
Ve az konuştum...

Kitaplarda ,işledim ilk suçumu
Dünyayı tanıdım
Ve sonra iri ellerimle
Yırttım uzuvlarını sayfaların

İlk çevirdiğim sayfada delirdim
Sordum,
Kim çıkaracak bu araftan beni?
Hangi boş kabuğa sığar doğrularım
Sordukça üreyen bir ışık
Sordukça tükenen bir gece..