Kitapla Hasbihal Şiiri - Bayram Gökmen

Aşık oldum ahu göz kaşı karaya,
Leyla desem Leyla değil.
Sevda döndü gönlümde yaraya,
Mecnundakine benzer bela değil.

Ne ben Kerem oldum yandım,
Aslı budur dedim,aldandım.
Dil döküşüne hayran kaldım,
Ruhu var bedeni yok dilber değil.

Yudum yudum içerim su gibi,
Dalsam deryasına görünmez dibi,
İçinde yüzerken gördüm Şeyh Galibi,
Nağmeler söyler kemane değil.

Aşıkın kalbine gökten inen nur,
İndiği gönle taht kurur,
Yanan yüreklere çiseleyen yağmur,
Gönlü var gönülden öte canan değil.

Bilmem kaç defa hayata darıldım,
Beyhude darılmaktan onda arındım,
Ye’se düştüm ona sarıldım,
Gönlüm okşar efsane değil.

Her kapısını çalışımda selam dedi,
Derdime dilhun olup aram eyledi,
Derde derman derttir diye söyledi,
Beyaz önlüklü, lokman değil.

Ondaki aşkı kimsede bulamadım,
Mecnun misali Leylasız kalamadım,
Islandı gönlüm onunla, kurulanmadım,
Suya benzer ama umman değil.

Bir nağmesi var kendi kendince,
O da beni sevdi benim sevgimce,
Dedi selam söyle benden her gence,
Bekleye bekleye toz oldum, duman değil.