Kitap Okumak Şiiri - Naki Aydoğan

kitap okumak
yok okuyanlardan ders almak
bir üniversite yetmez
2. üniverside de okumak
kapitalist düzen böyle
ne okumayı bitirir ne çalışmayı ne de tembelliği
fakirliğide bitirmez
öyleki çok acımasıs davranır fakirliğe
onu pis kötü yerlere kor
oysa fakir insan malı mülkü çok olsada fakirdir
yoksuldur çoğu kötülükten
yük almaz sorumluluğunda rahat çalışır
fakir insan özgündür, asıldır
ne bir meczup ne de kaderine isyankardır
hayatı yaşam sanatıdır
çoğusu sanatçı yazardır, eskitme okurdur
fakir insan zamanını israf etmez
düşünür
yeri gelir fakir insan bir ağaç gibi
yerinden bir gıdım bile ayrılmaz
anıyla büyür zamanını biriktirir
sonra kendi ağacından kendi iner
kendi hayvanının canı kalır
düşündü uyuduğunu uyandığını kavradı
ve eşyasına koydu hayvanını uykusu etti bitkisini
insanlığını aldı başına koydu kafasını
iki ayağa kaldı elerini aldı uzandı kolları
götürdü kendini istediği yere
ağaçtı sevgisi dallandı budaklandı
hayvandı aşkı iştahlandı
ruhuna bir hayvan mı hakim olcaktı
sevgisi bir ağaç gibi kaskatı kasılacakmıydı
aklı başında olan insanlığına varır
senin aklının başı ne!
darwin kendini maymuna benzetmiş
ben bir tohuma benzettim
balçığımda indim uzaya hemde çıktım uzaya
parçacık içinden gök cisimlerine boşluğa battım
salındım durdum düşüncemin odağında fikrim
fakirim bir yağmur damlasına
fırtınalara kasırgalara sele toprak kaymasına
olsun ben tohumum yine filizlenirim
odunumu eşya edecek insanlığıma
okumak bir ağacın yaşamını anlamaktır
sonra bak gör nasıl dolaştırırsın hayvan canını
yaşamak ne güzel insanlık ne güzel dersin