Sabahları fıkra,
Öğlenleri yemek kitabısın.
İkindileri şiirsin.
Uçuyorsun bulutlarda.
Akşamları polisiye roman oluyorsun.
Çözümsüzsün doğrusu.
Kim bilir hangi sokakta,kiminlesin?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Kitap gibisin kardeşim.
Miyop oldu gözlerim seni okumaktan
Ama yırtıp atamıyorum.
Çünkü kalbime yazılısın.
Tebrikler. Oldukça hoş ve güzel bir ŞİİR.
Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta