Kitap Çerçisi Şiiri - Kadir Ünlü

Uğrarmış,
Her Çoban Çeşmesine.
Yakarmış bi cigara,eşeğini sularken.
Selamlamış
Harman savuran emmiyi,
Oturup,kırmışlar iki lafın belini...
Yayılırken,sırtında kütüphane yüklü eşeği.
Zengindir gönlü,Anadolu insanının,
Sormaz mı ?
Aç mısın,susuz musun diye,harmancı emmi,
Çalkamaz mı,kessekli bi ayran,az yağlı torba yoğurdundan,
Bi domates,bi soğan.
Ardından sarmışlar karanfil kokulu tütünü.
Bayram etmiş ciğerleri.
“Eyvallah” demiş düşmüş yollara,ücra köylere doğru.
Aydınlanmalı köylü,okumalı yazmalı,
Eğriyi doğruyu sezmeli,diye düşünerek
Ayaklı kütüphane eşeğiyle,
Sekiz köşe kasketiyle,
Kitap Çerçisi.

Sararmış etrafını
Dışı kirli
İçi temiz köy çocukları,cıvıl cıvıl
Verip okunmuşları,
Alırlarmış yeni kitaplarını
Bir de özet anlatırlarsa,
okuduklarından
Akide şekeri,Keçi boynuzu,
kırık leblebiymiş ödülleri.
Yakarmış bi cigara daha
Keyiften dört köşe
Ayaklı kütüphane eşeğiyle,
Sekiz köşe kasketiyle,
Kitap çerçisi.
Not:(Kapadokyalı Eşekli kütüphaneci Genç Mustafa’nın hikâyesinden ilhamla)