Yıpranmış sayfalar arasına sıkıştırılmış bir kitap ayracı gibiydi 'biz' denilen o üç harf.
Yalnızca anıları ayırıyor,
Yeni hayatlar koyuyorduk üst üste.
Okundukça kıymetleniyor,
Aynı zamanda alışılıp o eşsiz güzelliğini de yitiriyordu.
Kırışıyordu zaman avuçlarımızda,
Yırtılıyordu kimi zaman en güzel gülüşlerimiz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta