Kitap Ayracı Şiiri - Aslı Yağmur Çelik

Yıpranmış sayfalar arasına sıkıştırılmış bir kitap ayracı gibiydi 'biz' denilen o üç harf.
Yalnızca anıları ayırıyor,
Yeni hayatlar koyuyorduk üst üste.
Okundukça kıymetleniyor,
Aynı zamanda alışılıp o eşsiz güzelliğini de yitiriyordu.
Kırışıyordu zaman avuçlarımızda,
Yırtılıyordu kimi zaman en güzel gülüşlerimiz.
Biz diye okunan o üç harf çatallaşıyordu gitgide.
Sen oluyordu, ben oluyordu.
Birbirini iten iki ayrı kutup oluyordu.
Ve biz tüm yasaları hiçe sayarak uzaklaşıyorduk birbirimizden.
Uçurumlar oluyordu aramızda,
Yahut uçsuz bucaksız okyanuslar.
Kuzey ve güney gibi.
Yüreği ellerinde, elleri buz kıtası.
Gitgide küçülüyorduk, gitgide karışıyorduk okyanuslara.
Ta ki geriye yalnız iki kara parçası,
İki ayrı yürek kalana kadar.
Bir kitap ayracı gibi ayırdığımız anılar ıslanıp da
Kirpiğimizden düşene kadar...

Aslı Yağmur Çelik