Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Bir sabah gözümü açtım,
ve içimde kıyısı olmayan bir yere uyandım.
Kimse yoktu—
konuşacak bir ses,
dokunacak bir el,
anlayacak bir bakış…
Yalnızca ben ve seçtiklerim:
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta