Gönül kalburu Şiiri - Şakir Nazmi Hakanlı

Senin gibi birine ben gibi biri gerek.
Benim gibi birine, sen gibi biri gerek.
Yüz on okka çekmekte fakir, Türk Galip gibi
Koluna giren hatun endamlı, diri gerek.

Ne üzüm gözlerin var mest etmekte bakanı
Kemal- i şetâretle satıyorsun cakanı.
Geziyorsun öylece açıp bağır yakanı
Bunun için memeler ayvadan iri gerek.

Sormadın hiç paramı girmedin gelirata
Ne asil bir tavrın var şayan edebiyata
Zaten böyle zırvalar yol açar tahribata
Para dediğin senin elinin kiri gerek.

Keşke beni dinlesen keşke değişebilsen
Ben çoktan değişmişim yeter bana yüz seksen
Üç yüz altmış ediyor bir kez daha dönersem
Senin çelik ellerle kırman zinciri gerek.

Okumuşsun yıllarca çözmüşsün felsefeyi
Haklısın, ne yaparsın ben gibi serseriyi
İstemezsen yorulma, anladık meseleyi.
Yapamam, yüzsüzlüğe meşince deri gerek.

Var kendini şer bakan kem gözlerden sakındır
Ümit ederim ki aşk sana benden yakındır
Esasında en başta bilmek senin hakkındır
Lakin asla duymaman böyle bir şiiri gerek

Üç gündür cümbüşteyim fayda yok ud tamburdan
Tayvan’dan attığın ok vurdu beni tam burdan
Geçmediyse meşrebim gönlündeki kalburdan
Şakir gönlüme müsavi bulmam bir peri gerek.