Kitabımız Şiiri - Mustafa Yaralı

Cebrail kanatlı, ok çıktı yaydan,
Hıra’da; diriye, saplandı Hay’dan,
Beşer tarihine, en büyük paydan,
-Bunun adı Kur-an, diriden indi,
-Dirinin kalbine ağır yük bindi.

Karanlığı boğdu, zulmeti yendi,
Bu kitap; anlatır, kendini kendi,
“Yaratan Rabbinin adıyla” dendi,
-İlk emri “Oku”, sözüm yok ona,
-Her harfi bin mana açmalı bana.

Zebur, Tevrat, İncil, içinde cemdir,
Musevi, İsevi, İslam’a şemdir,
Manevi dertlerin tümüne em’dir.
-Mana eczasını bilip görene,
-Nice şifa verir, gönül verene,

Her kim görmediyse, kadir gecesi,
Şefaat eylemez bir tek hecesi,
Ahlakı resuldür, zikrin yücesi,
-Ölüye okunmak! için inmedi,
-Lafzında kalanlar, boşa dinledi.

Her millet dilince onu bilerek,
Hakkıyla okursa, ruha sinerek,
Ehline yüz verir, yüzü gülerek,
-İrfan değirmeni un eder onu,
-Cahil sözleriyle savurur unu.

Evrensel çağrıdır onun daveti,
Kalpleri titretir, her bir ayeti,
Tevhitle; bir nokta, olur gayeti,
-Zamansız mekânsız, Muhammed izli,
-O nokta içinde, kâinat gizli,

Yaralı; Kur-an’a, muhatap ol da,
Sırrına ereni, arayıp bul da,
Sana delil olsun, gittiğin yol da,
-Lafız suret bulsun, surette mana,
-Dön Allah aşkına, dön ondan yana.

18.01.2011…Mustafa YARALI