Kitabıma Dokunma Şiiri - Nuri Çınar

Kan kokan lâkin amber tütsülü bir dünya batı
Uzaydan bakışla cennet sanılır ham, kof yapı
Ruhu engizisyonun dikenlerin de asılı
Aklı, salt aklı putlaştırmanın adıdır batı
Nice sahtelikle sivri dişlerini gizleyen
Isırırken bile masum fısıltılar üfleyen
Milletleri ve hasletleri sinsice kemiren
Ahlaka düşman, vahye ahmak hasta, âmâ batı

Değeri ancak necisle ölçülür bir zavallı
O soysuz batının mahsülü bir it saçıntısı
Kerîm ile savaşa yeltenen hınzır salgısı
Uzatıp batılı simsiyah habis toynağını
Nur kitabımı yakmış bahtsızca, ne denir bilmem
Minik bir beyin, ruhsuz bir şeyden gayrın beklemem
Ama öfkem var büyüyen, ben öfkemden vaz geçmem

Seyyidim, rehberim, hayat kitabım kelâmullah
Ona uzanan el bahtsızlık cehennemindedir
Yaradanın şefkat elin yakma cüretindedir
Sürünür şuursuz, necâseti edinmiş ilah
Uyuzluğu hakikate körlüğü ulu vahye
Zihnini vermiş iblise muradınca tep diye

Kalk ey müslüman! vakit kıyamın vaktidir uyan!
Anlaşılmak, yaşanmak, bağlanılmak ister Kur'an
Firkat yeter olsun, vuslat kösü vurulsun yeter!
İmana sadâkat, mucibini yapmaktır gel ey!
Ruhsuzluğa cevap, ihya eyle ihlasın yeter.