Kıt'alar Şiiri - İsmail Küpçü

KIT’ALAR

GAM-KEDER
Dünya denen bu geçici alemde
Gamsız kedersiz kimseler olunmaz
Eğer gam yoksa şimdi bir kimsede
O kimseler belki insan olamaz

ANLIYAMADIM

Bu nasıl devran anlıyamadım
Her şey ters dönmüş uyuşamadım
Ayıplarla çok fahr edenler gördüm
Bu nasıl bir şey ben anlıyamadım

HECEYİM

Ben bilinmeyen küçük bir heceyim
Amma atide büyük bilmeceyim
Bilmiyorum gelecekte niceyim
Aczimle devam ya Rabb diyeceğim

HARLAR

Eller gülzarlarda güller dererken
Ben çalılıkta harlara takıldım
Arılar çiceklerden bal toplarken
Ben sevdiklerimden ağu topladım

ALEV ALDI

Alev aldı benim gönlüm ocağım
Yandı tutuştu şu bağrım her yanım
Deryaya ulaştı ahu zaranım
Duymadı yanı başımda yaranım

GEMİ GİBİ

Halim denizde imdat çağıran gemi gibi
Sahiller sessiz müteharrik mezarlar gibi
Feryadu figan para etmiyor bu zamanda
Tüm insanlık ölü toprağı serpilmiş gibi