Kıstaslar ve Kumpaslar Şiiri - Cihat Şahin

Ne garip ki her fertte, ayrı ayrı kıstas var,
Kimisinde bir mihenk kiminde de kumpas var.
Kimi halka aldanır, felsefeye yönelir,
Kimi hakka ram olmuş, elde dörtlü kıstas var!

Kimi malum kumpasla, kafaları ölçüyor,
Kimi makas düşkünü, sağdan soldan biçiyor.
Kimi yalnız hak söyler, ölçü alır Huda’dan,
Hüdabinlik aşkına, her değerden geçiyor!

Kimi sersem ruhludur, siyasetle alude,
Politika babası, cerbezedir valide.
Aklı olmuş geveze, ciddiyete yanaşmaz,
Gönlü makam mevkide, sanma nebi velide!

Hakperestin dilinde; edile-i Erbaa,
Daim onu gösterir, akl-ı selim tüm sağa.
İdeali rızadır, başka ihsan istemez,
Ne aldanır rüşvete, ne tav olur o yağa!

Kitap sünnet ve icma, artı birde fukaha,
Bunlar kadim ölçüler, gitme fazla uzağa.
İnkâr eden bu dördü, mahkûm sonsuz teline,
Edilleyle yaşayan, sözü vermez ayağa!

Pazar epey karışık, çok silik söz satışta,
Gözü miyop avcılar, karavana atışta.
Şansla bozmuş çoğunluk, kumar sanır hayatı,
Şans(!) ararken torbada, atisini ütüşte!

Çok mihenkler felsefi, her gün geçer modası,
Hak ehlinde yok rağbet, çok sınırlı kotası.
Gayeleri tatmindir, nefsi hissi hevesi,
Sırf sefahat kokuyor, merğup değil metası!

Kimi ırktan dem vurur, asaleti(!) savunur,
Özel(!) sanır kendini, kabileyle övünür.
Bilmez herkes eşittir, gelmiş âdem havvadan,
İttika’ya yönelmez, kuruntuyla avunur!

Kimi sollar daima, ihlal eder şeridi,
Almış sağ ve soluna, uyuz atla şer it’i.
Normal yoldan gidene, vurur önden arkadan,
“Yapma” diyen olursa; ”bende varım”der it’i.

Bitmez oyun saymakla, döner türlü kumpaslar,
Derin güçler devrede, bin bir türlü kumpas var.
Kuran elbet ALLAH’TIR, tuzakların hasını,
Korkmaz halkın şerrinden, mevla ise kula yar!