Kışta üşür bilesin Şiiri - Saffet Çakır

mevsimlere sordum güneşe küsmüşler
küsmüşler de bir boşluğa düşmüşler
kışta üşür bazı yüreklerde bilesin
mendil değil elindeki gözyaşımı silesin.

dağların doruklarında kara sevdam
gök gri, yıkılacak gibi bu dam
hangi yağmuru taşır bir kar tanesi
hangi çiçek geç kalan baharın habercisi
bahar bahar dedimde içinde demir dağlar
kıyısında bir yaralı ceylan ağlar.
tesadüflere inanmam olsa olsa tevafuk
o yarin gülüşüydü bir mevsimin çeşminden
hangi yazgı durdurdu beni birden.
sonra baktım etrafımda dönen yine benmişim
sabır ile sarp dağları yenmişim.
üşürdü yalnızlıklar, üşürdü bir şehir
akardı içimde bir mavi nehir
gülün zerafeti saklı dikende
bir nehre salsınlar beni ölürken de...