Ölüm, buzdan parmaklar örmüş; dal uçlarına..
Sükut, bir yılan gibi; kıvrılıp bükülüyor..
Bahar, uzak mı uzak üşümüş kuşlarına
Ve hayret, gözümüzden aydınlık çekiliyor! ...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
ölüm, sükût ve bahar... herşey anlamakda birleşiyor... baharla gelecek aydınlık için sükût içindeki gerçeği görmek ve ölümü anlamakta bitecek... düşündürücü güzel dörtlük... selam...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta