Bir bahar akşamıydı, diye başlamayacağım
Tam tersi kıştı, hemde baya karakış
Akşamın ayazı bıçak gibi kesiyor insanı
Haber geldi, çıktık hemen yola
Kurtarmak için insanları vermedik mola
Çığ düşmüş önlerine araç kara saplanmış
Koştum hemen pencere kapı sıkışmış
Anne baba birde genç kızları öğretmen
Metale yapışıyor elin dikkat etmezsen
Çok uğraştık ayaz kesiyor kar kaya olmuş
Sonunda başardık gece sabaha durmuş
Kurtarmıştık sağ salim
Tükendim kalmadı hiç mecalim
Ara ara göz göze geliyorduk istemden
Yardım istiyordum Zeynep öğretmenden
Sıcak birer çay ikram ettim aileye
Minnet ve şükranla baktılar yüzüme
Tanıştık görüştük sevdik birbirimizi
Açıldık birbirimize anlattık sevgimizi
Uzattı Zeynep elini tuttum elini
Dedim kışta baharım olur musun?
Kabul eder misin sevgi mi ve beni
Tanıştığım o kış ve her kışımız
Bizim için hep bahar oldu, beyaz bahar
Sebati Manav 12 Aralık 2000
Kayıt Tarihi : 12.7.2023 11:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!