Kıssadan Hisse Şiiri - Safiye Samyeli

Tomurcuk bir fidandı on beşti daha yaşı
Rızasını almadan onu gelin ettiler
Asabiydi kocası kaç kez yarıldı başı
Göz göre göre Gülü uçuruma ittiler

Yere sofra kurdular üstünden geçti kedi
Ne çorba içti Hasan ne de yemekten yedi
Üçten dokuza kadar boşadım seni dedi
Ayırdılar evleri ters yönlere gittiler

Aradan üç gün geçti pişman olmuştu adam
Dedi; Gülsüz olmuyor bomboş kalıyor odam
Ne bir çayım geliyor ne de bir bardak sodam
Oh olsun diyen dostlar derdine dert kattılar

Gitti derdini açtı köyde ki bir imama
Üçten dokuza kadar boşsun; dedim hanıma
Harammış artık bana gelemiyor yanıma
Kaynanamlar dün beni evlerinden attılar

Hûlle diyordu imam bu işin tek çaresi
Nasıl elin olurdu canının can paresi
İki gözü bir çeşme sanki sultan deresi
Çocuklarla sarılıp hep birlikte yattılar

Cehalet bunun adı olmaz diyordu müdür
Gül kızın bir suçu yok etmeyin onu mağdur
Kadın olmak mı suçu hak ettiği bu mudur?
Cehalet dehlizinin ta dibine battılar

Kiralık koca gerek kör olmalıydı gözü
Gül kız ay parçasıydı görülmemeli yüzü
Hak edilmeyen hûlle kader denilen yazı
Bir imamın sözüne namusunu sattılar

Gözü yaşlı Gül kıza bin bir küfür saydılar
Korkuttular gözünü dayak ile baydılar
Kör adamın üstüne nikâhını kıydılar
Sabah boşasın diye tolu dilek tuttular

Gözleri kör olsa da kalp gözü görüyordu
Melek gibiydi huyu pek naif duruyordu
Çok sevmişti Gül kızı pek değer veriyordu
Bir gören olsa derdi; yıllardır çok mutlular

Gül kız ilk kez konuştu; gelmeleri pek yakın
Sen en büyük lûtufsun bana verdiği hakkın
Lanet kocam gelince boşama beni sakın
Onlar böyle bir dersi çoktandır hak ettiler

Geldi lanet kocası boşamadı kadını
Ben karımdan memnunum bozmam ağzım tadını
Bizden bir ibret alın anman hûlle adını
Hasan ile gelenler tükrüğü zor yuttular

Âma iyi ders verdi çok da mesut yaşıyor
İki çocukları var odalarda koşuyor
Yaptığı bu hataya Hasan halâ şaşıyor
Gül kız ile kör adam eskisinden mutlular