Kıssa Şiir: Taşları Bağlamışlar

TAŞLARI BAĞLAMIŞLAR
(Hikaye)

Bizim Nasreddin Hoca.
Bir gün eşeğe biner.
Kasabaya gelince,
Artık eşekten iner.

Bir sokaktan geçerken.
Rastlar bir sürü ite.
"Hoşt" diye bağırsa da.
Gitmez hiç biri öte.

İti korkutmak için.
Kollarını kaldırır.
Köpekler havlayarak,
Üzerine saldırır.

Taş bulup atmak için.
Saldırır sağa, sola.
Sokak taş döşelidir.
Gözü takılır yola.

Kaldırım taşlarını,
Yerinden oynatamaz.
Hiç birini alıp da,
Köpeklere atamaz.

Hoca korkar, çaresiz.
Avaz avaz bağırır.
Çevreden geçenleri,
Yardımına çağırır.

Köpeklerden kurtulur,
Hoca, bitkin, derbeder.
Ellerini kaldırıp,
Komşulara şunu der:

"Sokaklar itle dolu,
Hem kuduz, hem de yalık.
Bu nasıl bir memleket?
Taş bağlı, itler salık."

Kıssadan Hisse:
ADALET MÜLKÜN TEMELİ

Kim haktan, hukuktan şaşar,
O zalimdir, haddi aşar.
Devlet adaletle yaşar.
"Adalet mülkün temeli."

İster zengin, ister fakir.
İster fasık, ister zakir.
Hiç kimseyi görme hakir.
"Adalet mülkün temeli."

Ne memleket ne de yöre.
Hüküm verme şahsa göre.
Budur hukuk, budur töre.
"Adalet mülkün temeli."

Birlik olun dağılmayın.
Kayırmayın, kayrılmayın.
Adaletten ayrılmayın.
"Adalet mülkün temeli."