Kıssa Şiir- Siyah Duvar

İki kişilik bir oda.
Bir hastanenin odası.
Yataklarda iki yaşlı.
İkisi de kalp hastası.
Biri camın kenarında,
Diğeri kapı arkası.

Pencere dibinde olan.
Anlatınca birer, birer.
Camdan bakıp gördüğünü.
Diğeri de merak eder.
Böyle geçip gider günler.

-Bu gün deniz daha sakin…
-Ama biraz rüzgâr da var…
-Erguvanlar çiçek açmış…
-Parkta oynuyor çocuklar…
-Sevgililer yine geldi…
-Sallanıyor salıncaklar…

Bir gün bir kriz geçirir.
Pencerenin yanındaki.
Düğmeye bassa çağırır.
Yatan duvar dibindeki.
Yetişirler hemşeriler,
Onu kurtarırlar belki.

Vicdanından gelen sese,
Uyup ta kulak asmadı.
Tereddütte kaldı ama
Yine düğmeye basmadı.

Çünkü o şeytana uydu.
Bunca gündür dinliyordu.
Arkadaşı ölür ise.
Yatağı onun olurdu.
Bütün istediği buydu.

Ertesi gün hemşeriler.
Yerini değiştirirler.
Muradına erecektir.
Günlerdir merak ettiği,
Dışarıyı görecektir.

Sevinçle dışarı bakar.
Penceresinin dibinde,
“Simsiyah koca bir duvar! ”

Kıssadan Hisse:
GÜZEL GÖREN GÜZEL DÜŞÜNÜR

Güzel gör, güzel düşün.
Karamsar olma sakın.
Bardak yarım olsa da.
Dolu tarafa bakın.

Hak'tan umut kesilmez.
Umutsuz olma sakın.
Her derdin çaresi var.
Onu bulmaya bakın.

Moralin yüksek olsun.
Güzel gör, güzel düşün.
Yüzünden eksilmesin.
Gülümsemen, gülüşün.

Hayat toz pembe değil.
Bunu sen aklından sil.
Hayat acı olsa da,
Mutlu olmasını bil.

Güzel düşünen elbet.
Hayattan lezzet alır.
Kalbi fesat olanda,
Huzur hep eksik kalır.