Kıssa Şiir-kapılar Ve Kilitler

Bir zamanlar bir padişah,
Kendine bir vezir arar.
Vezirini seçmek için,
Şöyle bir imtihan yapar:

Büyük bir kapı yaptırır.
Kapısının üzerine,
Kimi sürgü, kimi halka
Onlarca kilit taktırır.
Sonra vezir adayını,
Huzuruna çağırttırır.

Padişah şöyle der ona:
“Hiçbir alet kullanmadan,
Bu kapıyı açmalısın.
Vezir olacaksan bana.”

Vezir adayı düşünür.
Bunu açmak mümkün değil.
Padişaha: “Efendim der,
Anahtarı olsa bile,
Onu açmak uzun sürer.”

Peki der: “Gidebilirsin.
Sen git de öteki gelsin.”
Vezir olmak isteyenler,
Aynı cevabı verirler.

Derken son vezir adayı:
“Bu kapı böyle açılmaz,
Lakin bize itmek düşer.”
Deyip te iter kapıyı.

Herkes buna pek şaşırır.
Meğer kilitli değilmiş.
Kapıyı ittiği anda,
Ardına kadar açılır.

Kıssadan Hisse:
UMUDUNU YİTİRME

Hayatın zorluklarına
Sakın ola pes etmeyin.
Yaptığınız olmuyorsa,
Başka bir yolu deneyin.

İnan en zor problemin,
Bir çözümü vardır elbet.
Yeter ki sen usanmadan,
Onu çözmeye gayret et.

Her karanlık gecelerin,
Vardır elbet bir sabahı.
Zalimlerin zulmü varsa.
Mazlumların var Allah'ı.

Sıkıntılar geçicidir.
Kimlerin yok ki günahı.
Sen Allah'a tevekkül et.
Gösterir sana felahı.

İşte hayat ta böyledir.
Sorunumuz kilitlerdir.
Kapıları açmak için.
İnanıp itmek gerekir.