Kıssa Şiir-haramdan Kaçanı Allah'ta Korur

O ünlü hükümdar, kudretli Timur.
Sonra oğlu Şahruh hükümdar olur.

Babasının aksi bu genç hükümdar.
İlme değer verir, kendi de dindar.

Gayet halim selim bir insan idi.
Âlimleri sever, sohbet ederdi.

Nimetullah diye bir Şıh Efendi.
Hem âlim bir zattı, hem de bir veli.

Onun her fırsatta dediği şudur:
“Haramdan kaçanı, Allah’ta korur.”

Bu sözünü sık sık tekrar ederdi.
Şahruh’u uyarmak amaç güderdi.

Şahruh da derdi: “Belki kim bilir.
Bilmeden de olsa haram yenilir.”

Emreder:”Bir kuzu çalın getirin.
Etini pişirip Şıh’a yedirin! ”

Haklı çıkmak için Saraya gelir.
Nimetullah için ziyafet verir.

Saraya güzel bir sofra kurulur.
Nimetullah ile Şahruh oturur.

Sofraya kızarmış bir kuzu gelir.
Nimetullah ile birlikte yenir.

Yemek sonrasında Hükümdar döner.
O Nimetullah’a şunları söyler:

“Haramdan kaçanı Allah’ta korur(!) ”
“Sen de haram yedin bu nasıl olur? ”

Nimetullah o’na şunları dedi:
“Yemek size haram, bana değildi.”

-Nasıl olur Hocam, çalıntı kuzu.
Hep beraber yedik. Bu neyin tuzu?

-Sahibini bulun, gelip söylesin.
Hakkı hakikati ayan eylesin!

Yaşlı bir kadındı kuzu sahibi.
Huzura gelince şöyle söyledi:

“Kuzumu elimden zorla aldılar.
Size haram olsun onu çaldılar.”

“Adadım kuzuyu bir gün Allah’a.
Verecektim onu Nimetullah’a.”

Kıssadan Hisse:
HARAMDAN SAKIN KENDİNİ

Tenkit etmeden sen beni.
Evvela düzelt kendini.
Sen doğru yolda olursan,
Saptıramaz kimse seni.

Haram belli, helâl belli.
Bazıları da şüpheli.
Herkes yiyip içtiğine,
Azami dikkat etmeli.

Ne olursa olsun deme.
Bile bile haram yeme.
Şüphelilerden de sakın.
Haram girmesin midene.

Ömrünü gecirme boşa.
Haram karıştırma aşa.
Hiç kimseye muhtaç olma.
Huzurlu bir hayat yaşa.

Besmeleyle başla işe.
Bacan tüte, aşın pişe.
Kazancın hep helâl olsun.
Haramı değdirme dişe

Kim haramdan uzak durur.
Mutlu olur, huzur bulur.
Haramlardan sakınanı,
Allah da haramdan korur.