Kıssa Şiir: Ceviz ile Balkabağı

Bizim Nasreddin hoca.
Yaz günü çıkmış yola.
Sıcaktan bunalınca,
Bir yerde vermiş mola.

Bakmış ki; Bir cevizin,
Pek koyuymuş gölgesi.
Dalları da kocaman,
Kalınmış hem gövdesi.

Bu ceviz ağacının,
Oturmuş gölgesine.
Kavuğunu çıkarmış,
Yaslanmış gövdesine.

Gölgede dinlenirken,
Etrafına bakınmış.
Bal kabağı tarlası,
Hocaya çok yakınmış.

Tarladaki kabaklar,
Pek iri ve gelişmiş.
Hocanın da gözleri,
Kabaklara ilişmiş.

Demiş: "İncecik sapta,
Kavuğum kadar kabak.
Kocaman şu ağacın,
Bir de meyvesine bak!"

Bunu derken alnına
Bir ceviz düşüvermiş.
Alnı da ceviz kadar,
Aniden şişivermiş.

"Tövbe demiş,Ya Rabbi!
Ben cahilim, Sen âlim.
Eğer kabak düşseydi,
Nolurdu benim halim?"