Kıssa Şiir- Balta Ve İp

Kıssa Şiir- Balta Ve İp

Bir gün adamın birisi,
Âlemlerin Efendisi(sav)
Peygamberimize gelip,
Biraz yiyecek istedi.

Resul-ü Ekrem adama,
Şöyle buyurdular ona:
“Evinde ne eşyan varsa.
Hemen alıp getir bana.”

O adam da çok fakirdi.
Sırtında vardı libası.
Yerde yayılı bir kilim.
Bir de vardı su kırbası.

Bu fakirin çilesi çok.
Ne yemek var, ne karnı tok.
Çocukları yemek bekler,
Yiyecek ekmeği de yok.

Kilimi sırtına alıp,
Gitti Resul-ü Ekrem’e.
Resul-ü Ekrem de onu.
Sattı yirmi beş dirheme.

Parayı adama verip,
Hemen çarşıya gönderip,
Ona şunu tembihledi:
“Bir balta al, bir tane ip.

Artacaktır geri para.
Yiyecek al çocuklara.
Satıp para kazanırsın,
Odun getirip pazara.”

Adam söyleneni yaptı.
Pazarlarda odun sattı.
Birkaç hafta içersinde,
Bütün evini donattı.

Kıssadan Hisse:
ÇALIŞMAK

Fakire yemek verirsen,
Bir gün karnını doyurur.
Ona meslek öğretirsen.
Bir ömür karnı tok olur.

Çalışmaktır rızka perde.
Rızık dağılır seherde.
Sen çalışır kazanırsan.
Muhtaç olmazsın namerde.

"Gençliğinde para kazan.
İhtiyarlıkta kur kazan."
Kimselere muhtaç olma.
Az olsun helalden kazan.

"Kişinin iplerini alıp dağa gitmesi,
Oradan sırtında bir deste odun getirip satması,
Onun için, insanlara gidip dilenmesinden daha hayırlıdır.”
(Hadis-i Şerif

Nurettin Sevim
Kayıt Tarihi : 10.3.2014 09:18:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!