Kadın,
istemeden uzattı elini,
tahta masanın üzerinde duran
kimsesiz sigara paketine.
İnce uzun parmakları,
sararmış hatıraları
bir kibritle yaktı ansızın;
istemeden yine…
Götürdü kırmızısı solmuş dudaklarına.
Bir nefesle çekti içine,
dağıttığı ne varsa…
Topladı getirdi zihninin derinliklerinden,
yıllardır biriktirdiği kırık dökük hatıralarını.
Bir an için sızladı içi,
dudaklarını yokladı sözcükler
ama tuttu kendini yine de,
dökülemedi kelimeler…
İzin vermedi yüreğinin düğümünü çözmeye, veremedi;
Bıraktı aynı pervasızlıkla topladıklarını.
Duman duman dağıldı anıları
boyası solmuş odanın dört bir köşesine;
yerdeki eski kilime
duvardaki yaşlı çerçeveye…
Yüzüne düşen saçlarını
belli belirsiz savurdu elleriyle.
Gece çoktan gelip almıştı yerini, bu köhne evde…
kalktı;
ışığa uzandı elleri…
vazgeçti;
yaklaştı pencereye…
Gözlerini en uzaktaki yıldıza dikti,
unuttu her şeyi, hatta kendini bile.
Birkaç kararsız adım sesi çınlattı geceyi,
yaşlı kapının gıcırtısı birde…
Sonrası derin bir sessizlik.
Kadın dönmedi arkasını,
dönemedi…
Yıldızlar yağmur olup yağdılar içine,
dur demedi…
diyemedi…
Bu kaçıncı ayrılık hikayesiydi yaşadığı, bilinmez
Ama sanki ilkmiş gibi titredi içi,
söyleyemedi…
Kahretmedi ne kendine, ne ona…
Hesap sormadı kimseden
Sessizdi, sadece sızladı içi derinden…
Sevdi,
Sevildi,
Gitti…
Bir ayrılık hikayesiydi bu,
Bitti…
Kayıt Tarihi : 1.10.2010 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
