Nefesin can verir her soludukça
Ağaca can veren yaprak gibisin.
Kurumuş tohumu sen suladıkça
Ölüye can veren toprak gibisin.
Ben çimento sen kum, senle karılsam,
Okşasam, koklasam, öpsem, sarılsam,
Bir hata işleyip sana darılsam,
Kökünden koparan orak gibisin.
Ahu gözlerine mahkum gözlerim,
Sultanlar içinde seni gözlerim,
Seninle tutuştu yürek közlerim,
Sineye saplanan mızrak gibisin.
Tenine dokunsam can gelir bana,
Kırk kadın birleşse denk gelmez sana,
Kokun ilaç olur şu hasta cana,
Yokuşta terleyen kısrak gibisin.
20:57
11.03.2010
Doktorlar Sitesi - Gaziantep
Kayıt Tarihi : 11.3.2010 21:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!