Kısrak Bakışlım Şiiri - Necati Keskin1

Seni bir düğünde gördüm.
Ellerim titriyordu karşında,
Ve sevdim ben seni aslında.
Diyemedim, söyleyemedim.
İçimde bir burukluk, amansız bir acı.
Madem bu kadar güzelsin, kalbimi geri ver kalp hırsızı.

Seni doğduğum günden beri tanıyorum.
Belki de kaderimsin benim.
Hep korktum;
Kendimden, senden, seni kaybetmekten,

Durgun bir su gibi girdin gönlüme,
Belki de serserinin biriyim senin gözünde.
Nehirler taştı sevgimden,
Belki de sırma saçların çekti beni kendine.
Olsun, olsun be güzelim.
Bende seni ölesiye sevdim.

Çengiler gibi düğünden düğüne gezerim,
Düğünde sen varsın ya!
Sırf, o güzel gözlerini görmek için giderim.
Sonra dayanamam, bakamam, ağlarım.
Adeta eririm bakışlarının karşısında.
Sevmezsin beni diye korkarım.
Ve ıssız bir köşede sızar kalırım…
Ben aşkının sarhoşuyum be gülüm!

Bazen öyle bir bakıyorsun ki,
Uzaklardaki bulut gibi
Hani bir şey söylesem
Fırtına çıkacak, kıyamet kopacak,
Yağmur yağdıracak gibi…

Hiç düşünür müsün birini?
Oysa ben hep düşünüyorum seni.
Aslında ben bir adım arkandaydım,
Nefesimi hissetmedin mi?

Nişan haberini arkadaşımdan aldım.
Ve yıkıldım…
Ben sana bakarken,
Yoksa sen beni göremedin mi?
Ben sana taparken,
Sen de beni sevemedin mi?

Hani bizim oralarda tütün ekimleri olur, bilir misin?
İşte o zamanlar kaydı gönlüm sana.
Sanki fideleri değil de,
Aşkımı, sevgimi ekiyordun toprağa.

O yakıcı temmuz sıcağında,
Hayal ediyordum,
Evlenmişiz…
Bir bebek var kucağında.

Sana ihtiyacım var, sana mecburum.
Şu soğuk gecede bu şiiri yazarken,
Ürkek bir kedi gibi titriyorum.
Soğuk değildir beni üşüten,
O ıslak bakışlarındır beni titreten.

Ne bileyim, seni kaybetmekten korkuyorum.
Şiir dediğin kısa olur,
Ben ise sana yazmak için,
Ne cesaret, nede cümle bulabiliyorum.