O bir kısraktı adı rüzgarla anılan
Siyah yeleleri savururdu rüzgarı her dalgalanışında
Adam bu asi kısrağın hayranıydı kendince
Dokunmalıydı yelesine, teri karışmalıydı terine
Tekvücut olup onla çıkmalıydı en yücelere.
Asiydi rüzgarın kızı,hırçındı dağlar kadar
Ne ondan nazlı vardı, ne güzel onun kadar.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
