Kişne Bre Şahbaz Şiirim Şiiri - Vahap Akbaş

1

Üç şey var kanatır hülyamı
Biri yâr biri dağ biri at

2

Yâr içimdeki yardan uçtu
Yitik / dedik: üstüne bir çizik at

Bıçak yarasından derin oysa
O çizik orda kanar gün yirmi dört saat

Kanar / kanı fikrime dolar
Geçsem geçemem altı kor üstü sırat

3

Şehirlerden uzağa uzağa hicreti dağın
Uzak düştükçe büyür kendinden hasreti dağın

Ya şimdi kime yücelsin bu yürek oy
Şu kör sokaklarda mı kursun otağın

Uçmayı umar dumanlı türküler kanadında hülyam
Kalkamaz vurulur kalabalığında kirli bir sokağın

4

‘Kasem olsun soluk soluğa koşanlar üzerine
Tırnaklarıyla kıvılcım fışkırtanlar üzerine’

Ve at / ki kızıydı rüzgârların
Esti gitti esti gitti esti gitti

Ve at / ki yağızdı kulaydı kırdı doruydu
Dünya saadeti vurulmuştu sırtlarına

Ve at / ki Burak’tı Düldül’dü Aşkar’dı
Nakşedilmişti hayr alınlarına

Vakta ki gitti bütün iyi insanlar
İyi atlar da esti gitti esti gitti

5

Yitik yârimi / terkisinde kır atımın
Kaldırsam dağların dumanına / masalımda

Rabbim / aparsa beni bir ışık yeleli
Uzansam doruklardan sonsuzluğa / masalımda

6

Bu hal ne haldir yârsız dağsız atsız
Haydi sen kişne / kişne bre şahbaz şiirim