Kısmi Bedel Şiiri - Yavuz Doğan

çünkü;

şuara sofrasında adımız üç beş günlük
sonrasında ismimiz bir taşa işlenecek
kendi kızımın kızı tanımayacak beni.

sofra dediysek hani, tadımlık; tek öğünlük
ardından cıgaralar tek tek ateşlenecek
şiir denilen sızı tanımayacak beni.

oysa;

çakırkeyif kafayla edilmiş bir yeminin
alkolle tövbesidir, birdenbire, aniden;
bir kalem artığıdır şiir sandıklarımız.

tek kelime arapça bilmeyen bir ümminin
dilinden bir fatiha dökülürken yeniden
yeniden kaybolacak şiir sandıklarımız.

yani;

bize bizden başkası "şair" demeyecekse
redifler kalem kırsın şiirin üzerine!